همیشه دوستم داشتی !
حتی بیشتر از خودم!
همیشه می دونستی تو وجودم چی می گذره!
حتی اگه خودم غافل بودم!
همیشه کمکم می کنی!
حتی وقتی خجالت می کشم ازت کمک بخوام!
آخه چرا ؟ یعنی من ارزش این همه دوست داشتن رو دارم!
حتما دارم!آخه کارات همیشه رو حسابه!
هیچکس تاحالا َندیده یه کاره اشتباه انجام بدی!
پس من حق دارم بخودم مغرور بشوم.
ولی هیچوقت نمی تونم خوبیات رو جبران کنم.
ولی بعضی وقتها خیلی کشش میدی !
می دونم به قولت حتما عمل می کنی!
ولی منم خسته می شوم.
یه چیزی بگم!
من بجز تو هیچکس رو ندارم!
حتی وقتی می خوام از دستت یه جا فرار کنم ،باز میام سراغ خودت!
با مزه نیست؟
بگذار یه چیز دیگه بگم ،از ته قلبم:
فتبارکَ الله ُ احسنُ اَََلخالقین
این متن خیلی به موقع بود برای من ... خیلی به جا بود
سلام امین جان
خوبی؟.
دمت گرم.... واقیعت ترین حرف دنیا بود
مرسی که اومدی عزیزم .
بر قرار باشی
قربانت
سلام
امین جان در ادامه جمله ای که بالای وبلاگت نوشتی به نظر من اینم خالی از لطف نیست که بنویسی ( و هر کسی لیاقت معشوقه بودن را ندارد ) چون من تجربه تلخی از عشق دارم که میشه گفت دیدم رو بازتر به پیرامونم کرد.
موفق باشی
عجيب امين! هيچ گاه يک نفر کافی نيست...به خدا نيست!
زین سوی تو چندین جفا.......زان سوی او چندان وفا
من هم فکر کنم باید مثل تو باشم . عجب اسم قشنگی واسه وبلاگت داری... به چشات بیاموز...
بای
یار مرا غار مرا
عشق جگرخوار مرا ...
یارتویی ...
غار توی ...
بیش میازار مرا...